de k van kammen

  

De kam is nog ingepakt.

Ik heb de kam besteld via internet. Het was een eitje om de kam in het winkelwagentje te leggen. Ik heb een laptop, geleend van mijn buurman.

Hij kwam het ding een keer ‘s avonds langsbrengen.
Zijn stem in de deuropening.
Ik kom voor jou, mooie buurvrouw.
Maar toen hij me zag, met ongekamde haren, ongewassen, wilde hij alleen de laptop brengen.
Je weet wel hoe het werkt.

Ik weet niet meer hoe het werkt.
Ik weet niet meer wat ik wil.
Ik wil het zo graag zelf doen.
Ik wil dat hij het doet.
Mijn haar kammen.
Maar mijn haar is vuil.

Ik wil dat hij het doet.
Mijn haar wassen.

De kam is nog ingepakt, in strak plastic. Ik krijg het pak niet open.
Ik voel het gewicht van de laptop op mijn buik.
Ik kom voor jou.
Ik weet wat ik wil.
De handen van mijn buurman onder mijn hoofd.
Hij masseert mijn huid, vuil haar is geen probleem.
Ik weet hoe het voelt.
Voorzichtig legt hij mijn hoofd terug op mijn kussen.
Ik hoor hoe hij naar de badkamer loopt en een teiltje pakt.
De kraan draait hij open, het water loopt.

Ik kom voor jou.
Hij heeft shampoo bij zich, dure shampoo waar conditioner in zit.
Het ruikt naar lelietjes van dalen.
Ik weet hoe het voelt.
Hij wast mijn haren, lok voor lok.
Droogt het, met een schone handdoek die hij van thuis heeft meegenomen.
Hij kamt mijn haar, ontwart het voorzichtig, knoop voor knoop.

[ ek ]